چین در قلب تجارت جهانی؛ افتتاح بندر چانکای و تأثیر آن بر بازارهای جهانی

 رئیس‌جمهور چین، شی جین‌پینگ، بندر چانکای در پرو را افتتاح کرد و آن را به‌عنوان نقطه آغاز “کریدور جدید خشکی-دریا میان چین و آمریکای لاتین” معرفی کرد. این بندر که به‌طور کامل تحت تأسیس چین و از طریق ابتکار “یک کمربند، یک جاده” (BRI) ساخته شده است، یکی از بزرگ‌ترین پروژه‌های زیرساختی چین در آمریکای لاتین به شمار می‌آید و می‌تواند تحولی عظیم در تجارت جهانی ایجاد کند.

بندر چانکای؛ استراتژی چین برای تسلط بر بازارهای جهانی

پروژه چانکای که شامل هزینه‌ای بالغ بر ۳.۶ میلیارد دلار است، با هدف تقویت تجارت چین با آمریکای لاتین و کاهش هزینه‌های حمل‌ونقل بین این دو منطقه راه‌اندازی شده است. این بندر قادر است کشتی‌های با ظرفیت ۱۸۰۰۰ TEU (واحد معادل بیست فوت) را پذیرش کند که تاکنون هیچ کشتی‌ای با این ابعاد وارد آمریکای لاتین نشده است. این ویژگی‌ها بندر چانکای را به یکی از بندرهای استراتژیک در سطح جهانی تبدیل کرده و می‌تواند تجارت منطقه‌ای و جهانی را به طرز چشمگیری تسهیل کند.

پیش‌بینی می‌شود  بندر چانکای که سالانه ۴.۵ میلیارد دلار به اقتصاد پرو اضافه کند و در بهبود زیرساخت‌های تجاری و کاهش زمان حمل‌ونقل کالاهای صادراتی از آمریکای لاتین به آسیا تأثیر چشمگیری بگذارد. این پروژه نه‌تنها موجب تسهیل تجارت می‌شود، بلکه می‌تواند شغل‌های زیادی در پرو ایجاد کند، به‌ویژه در بخش‌های حمل‌ونقل و لجستیک.

نگرانی‌های آمریکا و تأثیرات ژئوپلیتیکی

این بندر که توسط چین تحت مالکیت و مدیریت COSCO (شرکت کشتیرانی اقیانوس چین) ساخته شده، نگرانی‌هایی را در محافل سیاست خارجی ایالات متحده ایجاد کرده است. ایالات متحده که به‌طور سنتی نفوذ زیادی در آمریکای لاتین داشته است، نگران است که افتتاح بندر چانکای به چین این امکان را بدهد که در منابع طبیعی ارزشمند منطقه، به‌ویژه لیتیوم، تسلط بیشتری پیدا کند.

چین با احداث بندر چانکای و بهبود دسترسی خود به منابع لیتیوم در کشورهای نظیر پرو، بولیوی و شیلی، رقابت جدی برای کشورهایی همچون کشورمان ایران که در زمینه منابع معدنی و انرژی در منطقه خود نقش مهمی ایفا می‌کنند، ایجاد کرده است. این موضوع می‌تواند در بلندمدت بر منابع تجاری ایران تأثیر منفی بگذارد و فرصت‌های صادراتی را تحت فشار قرار دهد.

افتتاح بندر چانکای پرو و پروژه‌های مشابه چین تحت ابتکار “یک کمربند، یک جاده” نشان‌دهنده تغییرات ژئوپلیتیکی و اقتصادی در سطح جهانی است. این پروژه می‌تواند به‌طور چشمگیری مسیرهای تجاری جهانی را دگرگون کرده و چین را به‌عنوان یک قدرت برتر در حمل‌ونقل جهانی معرفی کند. ایران که به‌طور سنتی در رقابت‌های تجاری و ترانزیتی در منطقه خود نقشی مهم داشته است، باید برای مقابله با این تحولات و تقویت موقعیت خود در بازارهای جهانی، استراتژی‌های جدیدی اتخاذ کند.

برگرفته از indianexpress