فناوری استفاده از انرژی جزر و مد

به گزارش مارین نیوز، در دریاچه استرانگفورد در ایرلند شمالی تغییرات جزر و مد تا حدود چهار متر هم می رسد و سرعت آن بطور متوسط ۱.۴ متر در ثانیه است. در نتیجه اینجا مکان مناسبی برای آزمایش نمونه اولیه ابزاری است که محققان اروپایی طرح موسوم به «پاورکایت» برای تبدیل انرژی جزر و مد به الکتریسیته طراحی کرده اند. این پیش نمونه  شبیه یک هواگرد است که به زیر آب فرستاده می شود.

هیج وبستبرگ، مهندس ارشد شرکت سوئدی «مینستو» که با این طرح همکاری می کند، درباره نحوه کار این نمونه  اولیه می گوید: «این یک بادبادک (هواگرد) به بستر دریا می چسبد. در پدیده جزر و مد یک نیروی بالابرنده و حرکت آب به سمت جلو را داریم. در نتیجه پیش نمونه ما در کف دریا شروع به حرکت می کند و به خاطر بالهایش سرعت می گیرد. به این ترتیب توربین شروع به چرخیدن می کند و الکتریسیته تولید می شود.»

هماهنگی هواگرد زیر آبی با جریانهای جزر و مد

این بادبادک (هواگرد) زیردریایی به حسگرهای متعدد و ابزارهای ارتباطی هم مجهز است.

محققان در واقع می خواهند بدانند پیش نمونه آنها تحت چه شرایطی بیشترین میزان انرژی الکتریسته را تولید می کند و عمق، حرکت و جهت حرکت آب در جریانهای جزر و مد چه تاثیری بر انرژی تولید شده دارد.

نیل لافلین، مهندس نرم افزار در این باره می گوید: «سرعت جزر و مد در اعماق و ارتفاعهای مختلف آب، متفاوت است که می توان آن را اندازه گرفت. می توانیم پارامترهای مختلف را تغییر بدهیم و کاری کنیم که این هواگرد زیر آبی در جاهایی زیر آب حرکت کند که جزر و مد بیشترین سرعت را دارد.»

این وسیله با مواد سبک ساخته و از نظر هیدرو دینامیک طوری طراحی شده که زیرآب خود را با جریانهای جزر و مد هماهنگ می کند.

تولید بیشترین میزان انرژی الکتریسته

هیج وستبرگ در این باره می گوید: «هدف این نیست که کایت زیردریایی قادر باشد با بیشترین سرعت حرکت کند. هدف این است بیشترین میزان انرژی الکتریسیته را تولید کنیم. اگر با سرعت خیلی بالا حرکت کند، سیستم تحت تنش زیاد قرار می گیرد و ممکن است چیزی قطع شود یا بشکند در نتیجه باید سرعت بهینه را پیدا کرد‎ که هم برق کافی تولید شود و هم خرابی کمتر شود.»

آزمایشهایی در مناطق حفاظت شده ای که مملو از فک (سگ دریایی) است در جریان است. دانشمندان سکویی ساخته اند تا با امواج سونار بتوانند حرکت جانوران دریایی را دنبال کنند و بدانند این جانوران به بادبادکهای زیر آبی چه واکنشی نشان می دهند.

نانسی سسیلیا زامبرانو، یکی از مهندسان این طرح می گوید: «در حال حاضر مشغول نوشتن نرم افزار برای این سیستم هستیم. باید بتوانیم اشیاء مختلف را تشخیص دهیم و بتوانیم موجود دریایی را از شی ء بیجانی که جزرومد به همراه آورده است فرق بگذاریم.»

هدف این است که بادبادکهای ۱۲متری خیلی بزرگتری ساخته شود. هر کدام از اینها برای این طراحی شده اند که هر سال ۱٫۶ گیگاوات ساعت برق تولید کنند.

با این آزمایشها دانشمندان تلاش می کنند فناوری را بهتر کنند.

پر سالومونسون، هماهنگ کننده طرح «پاورکیت» می گوید: «ما مشغول بررسی طراحی فعلی همه چیز هستیم از توربین گرفته تا الکترونیکِ مدارهای قدرت و انتقال الکتریسیته به ساحل، تلاش می کنیم عملکردشان را بهتر کنیم و هزینه برخی از این قطعات را کاهش دهیم.»

http://fa.euronews.com/2017/05/22/an-underwater-kite-built-to-harness-tidal-energy