مرسک به دنبال سوخت جدیدی است که صنعت کشتیرانی را متحول می کند

ابتدای سال 2020 میلادی یک تعهد بزرگ برای صنعت حمل ونقل دریایی ایجاد کرد. تعهدی که باعث می شد تا برای حرکت به سمت استفاده از سوخت های با آلایندگی کمتر حرکت کند. کاهش میزان سولفور سوخت کشتی از 3 درصد به نیم درصد قدم نخستی بود که تا 30 سال آینده، میزان انتشار آلاینده ها را تا 50 درصد کاهش خواهد داد.

به گزارش پایگاه خبری سی نیوز، برای تحقق اهداف 2050 میلادی، شرکت های بزرگ کشتیرانی جهان هب دنبال منابعی غیر از سوخت های سنتی و فسیلی هستند. سوخت های جایگزین مانند انرژی باتری، هیدروژنیف سلول های سوخت آمونیاک و یک مورد نیز ترکیبی از لیگنین و اتانول به نام ال.ای.او LEO هستند.

پروژه LEO ابتکاری است که توسط دانشگاه مائرسک ، والنیوس ویلهلمسن و دانشگاه کپنهاگ با همکاری BMW Group ، H&M Group ، Levi Strauss & Co و مارکس و اسپنسر به منظور کشف نوع جدیدی از سوخت سازگار با محیط زیست که بتواند نیروی ناوگان حمل ونقل دریایی را تامین کند اجرا می شود.

این پروژه با استفاده از ماده لیگنین پیش خواهد رفت. لیگنین یک پلیمر طبیعی است که در گیاهان نقش مهمی را ایفا می کند. این ماده  همچنین یکی از ملزومات فرعی تولید کاغذ است و سالانه حدود 60 میلیون متر مربع از آن در جهان تولید می شود.

دانشمندان دانشگاه کپنهاگ در حال به دست آوردن ترکیبی از لیگنین و اتانول هستند که می تواند به عنوان “سوخت زیستی سنگین” که در مقیاس بالا برای صنعت حمل و نقل مورد استفاده قرار می گیرد هستند. در این حالت، “سنگین” بدان معنی است که سوخت در دمای اتاق ویسکوزیته بالایی دارد.

محققان گفته اند که از 3سال پیش به نتایجی دست پیدا کرده اند که نشان می دهد LEO یک محصول مفید برای جایگزینی سوخت های کنونی است. اما شرکت مرسک علاقه مند بود تا اعلام این خبر را به تاخیر بیاندازد. میل مشتریان بازار به استفاده از سوخت هایی با میزان آلایندگی کمتر باعث شده تا شرکت هایی مانند مرسک به دنبال تولید چنین محصولاتی بروند و از این پروژه حمایت کنند.

سوخت جدید بر خلاف سوخت های فسیلی که بخشی از کربن را در فضا رها می کند، از طریق لیگنین و اتانول به دست می آید و در هنگام احتراق به طور کامل می سوزد و چیزی را در محیط زیست منتشر نمی کند. به همین دلیل، میزان آلایندگی آن به صفر نزدیک است.

راجر استراونز ، معاون گفت: ایجاد سوخت زیستی سنگین مانند LEO به دو دلیل قابل توجه است. نخست اینکه بتواند به عنوان یک جایگزین مهم برای سوخت های کنونی کشتی ها بکار برود. ثانیا، با توجه به استفاده کشتی ها از این نوع سوخت پاک، دیگر بخش های مختلف حمل ونقلی مانند هوایی و ریلی نیز تحت تاثیر قرار می گیرند و ممکن است بازار آنها به نفع صنعت کشتیرانی تغییر کند.

مزیت دیگر استفاده از این نوع سوخت، افزایش عمر کشتی هاست. به طوری که عمر مفید آنها را از 25 سال به بیش از 60 سال خواهد رساند.