ناتوانی آمریکا در مهار نفوذ منطقه‌ای ایران؛ افراد و کشتی‌ها در لیست تحریم قرار گرفتند
سی‌نیوز | وزارت خزانه‌داری آمریکا روز سه‌شنبه ۳۰ ژوئیه ۲۰۲۵ (۹ مرداد ۱۴۰۴) از اعمال دور تازه‌ای از تحریم‌ها علیه بیش از ۱۱۵ فرد، شرکت و شناور مرتبط با کشورمان خبر داد؛ اقدامی که به گفته تحلیلگران، نشان‌دهنده ادامه سیاست ناکارآمد فشار حداکثری علیه تهران است.
بر اساس بیانیه دفتر کنترل دارایی‌های خارجی آمریکا (OFAC)، این تحریم‌ها نهادهایی از کشورهای ایران، امارات، هنگ‌کنگ، هند، ویتنام و سوریه را در بر می‌گیرد که واشنگتن مدعی است با وزارت دفاع و بخش انرژی ایران در ارتباط هستند.
در میان افراد تحریم‌شده، نام «حسن شمخانی»، فرزند علی شمخانی دبیر سابق شورای عالی امنیت ملی نیز دیده می‌شود.
تحریم‌های جدید عمدتاً صنعت نفت، پتروشیمی و کشتیرانی ایران را هدف گرفته‌اند و برخی شرکت‌های فعال در زمینه حمل‌ونقل دریایی نیز در فهرست تحریم‌ها قرار گرفته‌اند. بر اساس اسناد منتشرشده، این اقدامات در چارچوب راهبرد ادعایی ایالات متحده برای «مقابله با دور زدن تحریم‌ها» و «قطع منابع مالی نهادهای دفاعی ایران» انجام شده است.
هرچند دولت آمریکا این اقدامات را در راستای افزایش فشار بر ایران می‌داند، اما ناظران بین‌المللی و برخی رسانه‌های غربی نیز تأکید دارند که تحریم‌های مشابه در سال‌های گذشته نتوانسته‌اند مانع پیشرفت برنامه‌های اقتصادی و صنعتی ایران شوند.ایران نیز بارها اعلام کرده که تحریم‌ها نه‌تنها تأثیری بر اراده اقتصادی کشور نداشته‌اند، بلکه موجب گسترش همکاری‌های منطقه‌ای و توسعه توان داخلی در حوزه‌های مختلف شده‌اند. به‌ویژه در حوزه انرژی، شرکت‌های ایرانی با بهره‌گیری از ظرفیت‌های بومی، مسیرهای جدید صادرات را شناسایی کرده و همچنان در بازارهای منطقه‌ای فعال هستند.
کارشناسان مسائل بین‌الملل این اقدام را نشانه‌ای از بن‌بست در سیاست‌های منطقه‌ای آمریکا می‌دانند. آنها معتقدند ایالات متحده در حالی به تحریم‌های تکراری علیه ایران روی آورده که مسیرهای دیپلماتیک عملاً مسدود شده و متحدان منطقه‌ای واشنگتن نیز تمایلی به رویارویی مستقیم با تهران ندارند.
با گذشت بیش از یک دهه از تحریم‌های گسترده علیه کشورمان، تجربه نشان داده است که این ابزار بیش از آنکه بازدارنده باشد، به عاملی برای افزایش خوداتکایی و توسعه ظرفیت‌های داخلی ایران بدل شده است. به‌نظر می‌رسد تکرار این سیاست نه‌تنها به کاهش تنش‌ها منجر نمی‌شود، بلکه موجب تضعیف فرصت‌های گفتگو و همکاری منطقه‌ای خواهد شد.
نظرات بسته شده است.