توافق چین و پاکستان در بندر گوادر و تأثیرات آن بر اقتصاد ایران

 سرویس بین الملل– سی نیوز-*در اواسط ماه مهر 1403،نخست‌وزیر چین، لی چیانگ، در سفر رسمی خود به پاکـستان، توافـقات مهمی را برای تقویت همکاری‌های دو کشور به‌ویژه در چارچـوب کریدور اقتصادی چین-پاکـستان (CPEC) امضا کرد. یکی از بخش‌های مهم این توافقات مربوط به توسعه بندر گوادر بود، که به‌عنـوان مرکز کلیدی اتصال منطقه‌ای شناخته می‌شود. این دو کشـور تعهد خود را برای تسریع در توسعه زیرساخت‌های جانبی بندر گوادر و جذب محموله‌های بیشتر به این بندر اعلام کردند.

علاوه بر این، مشکلاتی همچون تأمین ناکافی آب و برق در این بندر به‌عنوان اولویت‌های توسعه‌ای قرار گرفتند و توافق شد که این چالش‌ها در سریع‌ترین زمان ممکن حل شود. همچنین فرودگاه بین‌المللی گوادر به‌طور رسمی راه‌اندازی شد که اهمیت روزافزون این بندر به‌عنوان قطب حمل و نقل و ترانزیت منطقه‌ای را نشان می‌دهد.

رقابت با بندر چابهار ایران

توسعه سریع گوادر ممکن است چالشی برای بندر چابهار ایجاد کند، که هند و ایران به‌عنوان مرکز اصلی ترانزیت به افغانستان و آسیای میانه بر روی آن سرمایه‌گذاری کرده‌اند. با توجه به موقعیت استراتژیک بندر گوادر در جنوب غربی پاکستان و نزدیکی آن به تنگه هرمز، این بندر می‌تواند رقیب جدی برای چابهار در مسیرهای تجاری منطقه‌ای باشد.

پیامدهای ژئوپلیتیک

از نظر ژئوپلیتیکی، همکاری نزدیک چین و پاکستان در پروژه‌های زیرساختی می‌تواند معادلات قدرت در منطقه را تغییر دهد. گرچه روابط نزدیکی با چین داریم اما توسعه گوادر می‌تواند نفوذ تجاری ایران را کاهش داده و بر رقابت‌های ترانزیتی منطـقه‌ای تـأثیر بگذارد. در حالی که هر دو کشور ایران و پاکستان به دنبال بهره‌برداری از موقعیت استراتژیک خود در تجارت جهانی هستند، تحولات اخیر نشان می‌دهد که رقابت بر سر جذب سرمایه‌گذاری‌ها و افزایش حجم ترانزیت به یک چالش جدی برای هر دو طرف تبدیل شده است.

در حالی که توسعه بندر گوادر توسط چین و پاکستان فرصت‌های زیادی برای همکاری‌های اقتصادی ایجاد می‌کند، ایران باید به‌طور هوشمندانه به تقویت موقعیت استراتژیک خود پرداخته و رقابت‌های ترانزیتی را مدیـریت کند تا بتـواند همچنان به عنـوان یک بازیگر مهـم منطـقه‌ای باقی بماند.

برگرفته از www.en.portnews.ru