جهت گیری تجارت ایران به سمت آمریکای لاتین در دولت سیزدهم

کارشناس مسائل آمریکای لاتین گفت: گام اول برای تجدید روابط تجاری با آمریکای لاتین، باز تعریف اهمیت روابط تجاری با کشورهای در حال توسعه است.

به گزارش سی نیوز به نقل از خبرگزاری مهر ، امیرحسین رئیسیان کارشناس مسائل آمریکای لاتین اظهار داشت: گام اول برای تجدید روابط تجاری با آمریکای لاتین، باز تعریف اهمیت روابط تجاری با کشورهای در حال توسعه است. اهمیت این مسئله زمانی آشکار می‌شود که ما در سازمان ملل دفتری به نام «همکاری‌های جنوب» داریم. این دفتری است که برخی کشورهای آمریکای لاتین، مدعی مدیریت و رهبری این دفتر هستند.

برای نمونه برزیل یکی از مدعیان اصلی این دفتر است. چرا که سهم جهان سوم در کیک تجارت خارجی برزیل، سهم عمده‌ای است و بعضاً به بیش از ۶۰ درصد می‌رسد. این یعنی کشورهای در حال توسعه در منظومه تجارت خارجی برزیل، یک نقش و جایگاه فوق‌العاده پررنگ دارند و این یکی از دلایل موفقیت برزیل در عرصه تجارت خارجی است. این روابط موجب می‌شود تحولات منفی اقتصادی در کشورهای توسعه یافته، برزیل را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد.

ردپای الگوی چینی در تجارت خارجی برزیل

وی ادامه داد: نکته‌ای که باید در دولت جدید به آن توجه شود، اهمیت بررسی مزیت نسبی آمریکای لاتین در بحث تجارت کالایی است. مزیت نسبی این منطقه عمده کشاورزی، مواد معدنی و انرژی بوده اما تقسیم بندی دیگری درباره حوزه‌های تجاری آمریکای لاتین وجود دارد.

در کشورهای جنوب آمریکای لاتین، عمدتاً کشاورزی مزیت نسبی دارد مانند برزیل، آرژانتین و اروگوئه. لیکن کشورهای دیگری نیز وجود دارد که الگوی دیگری در تجارت خارجی پیش گرفته‌اند. برای نمونه ۸۰ درصد تجارت مکزیک را تولیدات صنعتی و تکنولوژی تشکیل می‌دهد که نسبتاً به الگوی چینی شباهت دارد. در حال حاضر نیز مکزیک شرایطی دارد که رئیس جمهور این کشور نگاه چپ گرایانه به مسائل دارند و علی رغم اینکه آمریکا همیشه مانع رشد تجارت ما با مکزیک می‌شود اما اکنون با ورود دولت چپ گرا در مکزیک این امید هست که بتوانیم در عرصه کالاهای صنعتی و فناوری با آنها همکاری‌های خوبی داشته باشیم. این امر مستلزم شروطی مانند تشکیل اتاق بازرگانی با مکزیک و اعزام رایزنان اقتصادی است.

لزوم توجه بیشتر به مبادلات تهاتری

این کارشناس مسائل آمریکای لاتین افزود: البته ما برای این کار یک راه حل دم دستی و آسان‌تری داریم که آن تهاتر است.

برای نمونه عمده صادرات ما به برزیل، کود اوره است که جز محصولات راهبردی برای این کشور به حساب می‌آید؛ چرا که این کالا امنیت کشاورزی آنها را تأمین می‌کند. همین کالا می‌تواند برای ما بسیار سود آور باشد و می‌توان از طریق تهاتر با کود اوره، سویا و گوشت مورد نیاز کشور را از برزیل تأمین کنیم.

در حال حاضر تجارت ما با برزیل در سطح ۲ میلیارد دلار باقی مانده و هرچند که تراز تجاری ما ۹۰ درصد به نفع برزیل است اما همین مراودات نشانگر این است که برزیل از ایران به عنوان یک شریک راهبردی در غرب آسیا دست نمی‌کشد. لذا ما با تکنیک تهاتر می‌توانیم تجارت خود با این منطقه را ارتقا دهیم.

تجربه موفق ایران در ونزوئلا

رئیسیان در خصوص نگاه رایج در کشور به آمریکای لاتین اظهار کرد: نگاه وزارت خارجه و به صورت کلی سیاست گذاران خارجی در کشور باید علاوه بر تحکیم روابط سیاسی، باید به تولید ثروت توجه کند.

برای کشوری که به دنبال تولید ثروت است، چه کشور بزرگی مانند چین و چه کشور کوچکی مانند کاستاریکا در آمریکای مرکزی، می‌توانند منبع ثروت باشند.

ما این نگاه را که به چند کشور محدود کرده‌ایم باید کنار بگذاریم. برای نمونه اکنون شرکت‌های فنی مهندسی ایران پس از تجربه مثبتی که در ونزوئلا داشتند، در کشور کوچکی مانند کارستاریکا فعالیت‌های مهمی انجام می‌دهند. بنابراین اگر یک تجربه اصولی را رقم بزنیم، در کشورهای دیگر نیز ازاین اقدام استقبال می‌شود.