بازگشت رنگ آبی به سواحل هرمزگان با کاهش ۵۰ درصدی آلودگی‌های ساحلی
مریم سلیمی‌زاده در گفت وگو با روزنامه ایران می‌گوید: اگر دستگاه‌های مربوط گزارش‌های وضعیت آلودگی خود را به‌صورت شفاف ارائه کنند و خوداظهاری داشته باشند یعنی خودشان شرایط موجود را بدون پیگیری اداره محیطزیست گزارش دهند، می‌توان تا میزان زیادی از آلودگی‌های محیطزیست جلوگیری کرد.
به گزارش سی نیوز در ادامه گفت وگوی روزنامه ایران در ۱۸ آبان با رییس مرکز سنجش اداره کل محیطزیست هرمزگان آمده است: استان هرمزگان دارای ۱۲۰۰ کیلومتر مرز دریایی است که تقریباً بخش وسیعی از مرز دریایی کشور را شامل می‌شود. بسیاری از مردم به‌دلیل زیبایی‌ها و جاذبه‌های گردشگری بندرعباس، در فصول مختلف سال به این استان سفر می‌کنند تا از سواحل زیبا و آرامش‌بخش آن لذت ببرند اما سال هاست که تجمع صنایع در بخش غربی این بندر و نیز مشکلات ناشی از نبود زیرساخت مناسب جمع‌آوری فاضلاب شهری موجب آلودگی‌هایی در بخش‌هایی از سواحل این بندر شده است؛ آلودگی‌هایی که علاوه بر برهم زدن زیبایی منطقه، می‌تواند آسیب جدی به منطقه وارد کند.
رئیس مرکز سنجش اداره کل محیط زیست هرمزگان با تأیید اینکه آلودگی سواحل بندرعباس، منشأ صنعتی و فاضلاب و پساب‌های شهری دارد، به «ایران» می‌گوید: عمده آلودگی‌هایی که در منطقه ما اتفاق می‌افتد شامل آلودگی‌های نفتی و فرآورده‌های آن است که از سوی صنایع یا بخش تجاری ناشی از حمل‌ونقل، کشتی‌ها و نفتکش‌ها صورت می‌گیرد.
دکتر مریم سلیمی‌زاده می‌افزاید: همه صنایع ما مدیریت فاضلاب و پساب را دارند به طوری که یا فاضلاب را تصفیه می‌کنند یا فاضلاب از آنها خارج نمی‌شود اما آنچه که منجر به آلودگی می‌شود، ناشی از آلودگی سوانح و حوادث بوده است. مثلاً ممکن است بخشی از تأسیسات صنایع دچار آتش‌سوزی شود و به‌دنبال آن تأسیسات تصفیه از کار بیفتد و پساب یا فاضلاب و حتی برخی مواقع فرآورده‌های نفتی و… وارد ساحل شود.
وی تصریح می‌کند: بیشتر این آلودگی‌ها نیز در غرب بندرعباس است چون تجمع صنایع را در قسمت غربی بندر داریم.
این مسئول ادامه می‌دهد: در صورت وقوع این اتفاقات نیز اداره کل محیطزیست استان صنایع را ملزم به رفع آلودگی می‌کند به گونه‌ای که از آنها می‌خواهد با ارائه گزارش‌های تصویری پاکسازی منطقه و حضور کارشناس محیطزیست در محل حادثه، منطقه را از آلودگی‌ها پاک کنند. بخش دیگر پیگیری‌های ما، پیگیری‌های قضایی است تا با در نظر گرفتن جرایم و جبران خسارت از آلودگی‌های دوباره جلوگیری شود و اهرمی برای پیشگیری مجدد این اتفاقات باشد. بیشترین موارد منجر به پیگیری قضایی و لحاظ شدن جریمه صنایع نیز مربوط به سال ۸۹ و ۹۸ می‌شود.
وی در خصوص منشأ فاضلاب شهری نیز می‌گوید: تصفیه خانه فاضلاب بندرعباس از ابتدای شروع به کار تاکنون، دچار نوسان زیادی بوده است و برخی مواقع از حدود استاندارد خیلی منحرف شده است به طوری که می‌توان گفت در آبان و آذرماه سال گذشته در این زمینه اوج بحران را داشتیم و شرایط بسیار وخیم بود.
دکتر سلیمی‌زاده ادامه داد: با پیگیری‌های قضایی، در حال حاضر آلودگی ناشی از تصفیه‌خانه فاضلاب بندرعباس نسبت به آبان و آذر سال گذشته، روند کاهشی دارد اما هنوز به حد استاندارد نرسیده است.
وی تصریح می‌کند: میزان آلودگی در سال گذشته حدود ۳۰۰ میلی‌گرم در لیتر بود که این میزان امروز به ۱۵۰ تا ۱۲۰میلی‌گرم در لیتر رسیده است یعنی با کاهش حدود ۴۰ تا ۵۰درصدی روبه رو هستیم.
رئیس مرکز سنجش اداره کل محیطزیست هرمزگان در خصوص میزان سهم صنایع و فاضلاب‌های شهری در آلودگی سواحل بندرعباس اظهار می‌دارد: شاید آلودگی ناشی از پساب‌های شهری به‌صورت پیوسته باشد اما غلظت و اثرگذاری آن کمتر از آلودگی‌های ناشی از صنایع است. به‌عنوان مثال، ممکن است آلودگی‌های ناشی از صنعت فقط ۲ روز طول بکشد اما سمی که از سوی صنایع ایجاد می‌شود بسیار مخرب‌تر است لذا نمی‌توان گفت سهم آلودگی کدام یک از آنها بیشتر است.
وی درباره علت پیوستگی آلودگی‌های ناشی از پساب شهری می‌گوید: استانداردها برای ایجاد فاضلاب‌های شهری رعایت شده اما به روز کردن تأسیسات تصفیه خانه، انجام کارهای فنی لازم، پیش‌بینی افزایش جمعیت و فرسودگی تأسیسات از جمله عواملی است که باید به آنها توجه شود تا این مشکلات ایجاد نشود.
دکتر سلیمی‌زاده تصریح می‌کند: در منطقه‌ای هستیم که سطح سفره‌های آب زیرزمینی بالاست، همچنین با شوری آب، ورود ذرات معلق به تصفیه خانه نیز مواجه هستیم و اینها بخشی از دغدغه‌های مسئولان در حوزه آب و فاضلاب شهری است که می‌تواند از دلایل عدم کنترل تصفیه خانه عنوان شود.
وی درباره طرح و برنامه‌های اجرایی برای پیشگیری از آلودگی سواحل بندرعباس می‌گوید: «بررسی اثرات تجمعی صنایع غرب بندرعباس»، عنوان طرح جامعی است که از سال گذشته با پشتیبانی مالی شهرداری توسط پرسنل دانشگاهی و با مشارکت صنایع در حال انجام است. نتایج این طرح می‌تواند در زمینه‌های مختلف تعیین تکلیف کند، مشخص شدن وضعیت موجود، میزان سهم آلودگی هر کدام از صنایع و ایجاد راهکارهای لازم جهت پیشگیری از آلودگی برای هریک از صنایع نظیر ایجاد فضای سبز، مدیریت پسماندها و فاضلاب صنایع از جمله فواید اجرای این طرح است. در واقع اجرای این طرح، برنامه جامعی به صنایع متمرکز در منطقه می‌دهد.
این مسئول در مورد میزان سواحل پاک بندرعباس نیز اظهار می‌دارد: در شهرهای ساحلی بندرعباس و در مکان‌هایی که مردم منطقه و گردشگران به‌عنوان شناگاه‌های غیررسمی استفاده می‌کنند، ایستگاه‌های سنجش میکروبی داریم که آلودگی مناطق را نشان می‌دهند.
وی با بیان اینکه در استان هرمزگان همانند استان‌های شمالی کشور شناگاه رسمی نداریم، درباره تعداد ایستگاه‌های سنجش میکروبی می‌افزاید: ۸ ایستگاه در بندرعباس، ۲ ایستگاه در بندر لنگه و در شهرهای هرمز، جاسک و خمیر نیز هر کدام یک ایستگاه سنجش آلودگی سواحل وجود دارد که بر اساس اطلاعات این ایستگاه‌ها حدود ۲۰ درصد این مناطق دچار آلودگی‌هایی هستند و ۸۰ درصد دیگر یا شرایط پاکی دارند یا به‌صورت موقت دچار مشکل می‌شوند.
دکتر سلیمی‌زاده تصریح می‌کند: با توجه به وسعت زیاد خط ساحلی در استان، اگر تعداد ایستگاه‌های سنجش به ۲ برابر شرایط فعلی افزایش یابد می‌تواند در صیانت، پایش و حفاظت از محیطزیست بسیار نقش آفرین باشد که البته افزایش تعداد ایستگاه‌ها نیازمند اعتبارات و امکانات لازم است.
رئیس مرکز سنجش اداره کل محیطزیست هرمزگان با تأکید بر ایجاد تعامل درست بین دستگاه‌های مختلف بخصوص شرکت‌ها یا دستگاه‌های مجری برای پیشگیری از آلودگی‌های سواحل بندرعباس می‌گوید: اگر دستگاه‌های مربوط گزارش‌های وضعیت آلودگی خود را به‌صورت شفاف ارائه کنند و خوداظهاری داشته باشند یعنی خودشان شرایط موجود را بدون پیگیری اداره محیطزیست گزارش دهند، می‌توان تا میزان زیادی از آلودگی‌های محیطزیست جلوگیری کرد چرا که اگر گزارش‌ها شفاف باشد، در صورت وجود مشکل، اعتبارات هم زودتر به اداره مورد نظر اختصاص می‌یابد و مشکل زودتر حل خواهد شد. نباید عملکردها به گونه‌ای باشد که گزارش عدم آلودگی دهند و وقتی آلودگی توسط اداره محیط زیست و… به اثبات رسید، علت را کمبود اعتبار عنوان کنند.
نظرات بسته شده است.