سی نیوز – چند دهه پیش با اتکا به تجربه، توان و تخصص شان شرکت نمایندگی کشتیرانی تاسیس کردند و در اوج روزهای جنگ تحمیلی نیز، گوشه ای از احیای اقتصاد کشور را به دست گرفتند. مدیران ارشد شرکت کشتیرانی «خلیج ایران» که اکنون جزو باتجربه های این صنعت به شمار می روند حتی در روزگار تحریمی نیز دست از فعالیت های خود نکشیده اند و انتظار دارند تا با بازگشت به روزهای پرامید، دوباره با همه توان شان در عرصه خدمت به کشور ظاهر شوند. در این خصوص، با عبدالله مهدوی، مدیرعامل شرکت کشتیرانی خلیج ایران گفت وگویی انجام دادیم که تقدیم می شود.
- شرکت خلیج ایران جزو شرکت های قدیمی حوزه حمل ونقل دریایی کشورمان محسوب می شود. لطفا درباره زمان تاسیس و فعالیت های این شرکت توضیح دهید؟
شرکت خلیج ایران در سال 1362 تاسیس شده و عمده فعالیت آن از ابتدا در زمینه شناورهای تانکر و مواد شیمیایی بوده است. فعالیت ما تا یک سال پیش با حجم بالا انجام می شد، اما متاسفانه به دلیل شرایط تحریمی که به وجود آمد، بخش قابل توجهی از این فعالیت ها به حالت تعلیق درآمده است. در حال حاضر هم منتظریم تا ببینیم در آینده چه شرایط و تغییراتی در سطح کلان کشور پیش می آید. فعالیت ما در دفتر تهران انجام می شود در عین حال در تمام بنادر جنوب کشور نیز دارای دفتر هستیم.
- شما مالکیت کشتی هم دارید یا به شیوه دیگری به فعالیت می پردازید؟
خیر، عمده فعالیت ما در ارتباط با نمایندگی کشتیرانی هاست. در خصوص مالکیت باید بگویم که عمده کشتی های تانکری در اختیار شرکت های دولتی از جمله شرکت ملی نفتکش است. البته بخش خصوصی هم سهمی دارد، اما این سهم بسیار اندک است. درباره اینکه چرا ما مالک کشتی نیستیم یا دیگر شرکت‌های بخش خصوصی که این شرایط را دارند باید به دو نکته توجه کنیم. نخست، مقررات و قوانین ماست که بخش خصوصی را در این حوزه به میدان نطلبیده است. در مرحله بعد نیز باید به نقدینگی بسیار بالا برای خرید این کشتی‌ها اشاره کرد. اگر یک شرکت بخش خصوصی بخواهد یک یا چند فروند کشتی تانکری بخرد باید هزینه بسیار گزافی را بپردازد. همچنین سیاست ها نیز در این زمینه بی تاثیر نبوده، با این حال در سال های اخیر شرایط اندکی بهتر شده است.
- چرا از ابتدا سراغ کشتیرانی تانکری و مواد شیمیایی رفتید؟
به این خاطر بوده که تجربه هایی در این زمینه داشتیم و دیگر تغییر رویه ندادیم. برای همین شرکتی تاسیس کردیم که عمده فعالیت آن در حوزه خدمات نمایندگی و حمل مواد نفتی باشد.
- اصولا چه تفاوت هایی میان حمل مواد نفتی و شیمیایی و دیگر کالاها بر روی دریا وجود دارد؟
اصول و ساختار کشتی ها و مقررات اصلی تقریبا یکی است. در بخش حمل مواد نفتی یا تانکری شیوه تخلیه و بارگیری نسبت به دیگر موارد متفاوت خواهد بود. از سوی دیگر، مواردی همچون ایمنی نیز نسبت به دیگر محموله ها تفاوت هایی دارد. به هرحال، ما در حال جابجایی محموله هایی هستیم که خطرناک ترند و امکان بروز حادثه برای آنها در همه حال وجود دارد. مثلا در حادثه کشتی سانچی و آن اتفاق دردناک دیدید که خدمه آن در حین خدمت جان خود را از دست دادند و موارد مشابه نیز در جهان اتفاق می افتد. برای همین، حوادث برای این نوع کشتی ها معمولا با هزینه های سنگین تری رخ می دهد.
- زمانی که شما شرکت را تاسیس کردید، ما در حال جنگ تحمیلی با عراق بعثی بودیم. در خلیج فارس که شرایط عادی نداشت، چه مشکلاتی برای شرکت های تانکری به وجود می آمد؟
هنگامی که جنگ شروع شد، عمده صادرات نفتی ما از بندر خارگ انجام می شد. اما به دلیل نزدیکی این بندر به عراق فعالیت‌های آن عمدتا به جزایر لاوان و سیری و تنگه هرمز منتقل شد. یعنی یک سری کشتی های عمدتا ایرانی یا چارتر ایرانی نفت را از جزیره خارگ به تنگه هرمز می آوردند. آنجا عملیات Ship To Ship انجام و نفت صادر می شد. در خصوص امنیت کشتی ها در هنگام حملات هم موارد بسیاری پیش آمد که آسیب‌هایی به آنها وارد شد و متاسفانه عده ای از خدمه کشتی ها نیز به شهادت رسیدند.
- عمده صادرات نفتی به کدام مقاصد و نقاط مختلف دنیاست؟
کشتی های طرف نمایندگی شرکت ما تقریبا به همه جای دنیا نفت حمل کرده اند. آمریکای جنوبی، شرق آسیا و اروپا و دیگر نقاط را شامل بوده است. ما در این زمینه محدودیتی نداشته ایم. البته ما در بخش درایو هم فعال هستیم و این عملیات را انجام می‌دهیم، اما عمده فعالیت ما در حوزه تانکری بوده است.
- معضلات اصلي و مشکلاتی که شما و این شرکت در صنعت حمل و نقل دریائی با آن مواجه هستید شامل چه مواردی می شود؟
اصلی ترین مشکل ما، شرایط حادثه از تحریم است مانند جابجایی ارز از خارج به داخل کشور که کار بسیار سختی شده است. این موضوع هم ناشی از تحریم هاست و عملا برای جابجایی پول با دشواری‌های عجیبی مواجه می شویم. همچنین هزینه‌های کشتی های تانکر بسیار بالاست.
- در منطقه ای که تقریبا بیشتر کشورها تولیدکننده و صادرکننده نفت هستند، برای شرکت های نمایندگی نیز رقابتی وجود دارد؟
رقابت عمدتا میان شرکت های بزرگ است. شرکت های بزرگ، شرکت های کوچک تر را پس می زنند و امکان فعالیت را برای آنها سخت می کنند. آنها نیز چاره ای جز ارتباط با شرکت‌های بزرگ‌تر ندارند.
- شما از دولت و نهادهای حاکمیتی در حوزه فعالیت تان چه تقاضایی دارید و تصور می کنید چه تسهیلاتی می توانند در حوزه کسب وکار شما فراهم سازند؟
حقیقت اینکه ما علاوه بر شرایط تحریمی، گاه دچار قوانینی می شویم که خودتحریمی را به دنبال دارد. تصورم این است که دولت حداقل باید در این شرایط سخت، وضعیت را برای فعالیت شرکت های بخش خصوصی آسان کند تا حداقل در این بخش بتوانیم اثرگذار باشیم. به عنوان مثال، سازمان بنادر و دریانوردی به جای اینکه بابت هر کشتی طلب پیش پرداخت 90 درصدی داشته باشد، می تواند این درصد را تعدیل کند تا پس از انجام عملیات و جابجایی پول، امکان پرداخت به وجود بیاید. آنها هم مطلع هستند که جابجایی ارز در این شرایط خیلی سخت است و به همین دلیل، می‌توانند وضعیت ما را درک کنند و با ارائه راهکارهای مناسب و تسهیلات صحیح، امکان فعالیت را بهبود ببخشند. اگر این مبالغ را کمتر کنند یا زمان بیشتری در اختیار شرکت های بخش خصوصی بگذارند طبیعتا وضعیت بهتر خواهد شد. دولت می تواند شرایط کسب وکار را برای بخش خصوصی به گونه ای فراهم کند که وجه حمایتی آن نیز کاملا مشهود باشد.
- برای تامین نیروها و منابع انسانی شرکت چه سیاستی را در پیش گرفته اید؟
از آنجا که ما با کمبود نیروهای متخصص دریایی فعال در دفاتر کشتیرانی مواجه هستیم، برای تامین نیروی انسانی بیشتر روی افرادی حساب می کنیم که به زبان انگلیسی مسلط و از هوش بالایی برخوردار باشند. آنها پس از انتخاب و استخدام، دوره های آموزشی را تحت نظر ما و یا انجمن کشتیرانی می گذرانند و سپس در بخش های مورد نیاز وارد فعالیت می شوند. شرکت ما در این زمینه صادرات نیروی انسانی هم داشته و توانسته در این زمینه نیز فعال باشد.
- در حال حاضر در کدام شهرهای بندری ایران دارای دفتر هستید؟ اصولا شرایط شهرهای بندری کشور را چگونه ارزیابی می کنید؟
عمده فعالیت ما در بنادر امام (ره) ماهشهر، بوشهر، خارگ، بندرعباس و عسلویه انجام می شود. در دیگر بنادر هم فعالیت‌مان اندک است و به صورت موردی می رویم و کارها را انجام می‌دهیم. در خصوص شرایط شهرهای بندری کشور باید گفت که متاسفانه برعکس دیگر کشورهای دنیا که این شهرها از امکانات و زیرساخت‌های مناسبی برخوردارند، در ایران این توسعه یافتگی رخ نداده است. مثلا اگر شما بخواهید در عسلویه یا بندر امام (ره) برای یک شب اقامت کنید این امکان وجود دارد که جای مناسبی پیدا نکنید! در حالی که بخشی از توسعه صنعت حمل ونقل دریایی به توسعه امکانات و زیرساخت های شهرهای بندری باز می گردد که باید توجهات لازم در این زمینه صورت بگیرد. در سال های اخیر، شرایط بهتر شده اما تا وضعیت مطلوب فاصله زیادی داریم.
- تعامل شما با انجمن کشتیرانی چگونه است و فعالیت های این انجمن را در راستای تحقق اهداف توسعه‌ای این حوزه چطور ارزیابی می کنید؟
شرکت خلیج ایران تعامل خوبی با انجمن دارد و ما تلاش مان این است که بنا به دعوت، در جلسات مختلف آن شرکت کنیم. بنده خودم عضو کمیته تخصصی-مشورتی تانکری و مواد شیمیایی هستم. معتقدم که انجمن کشتیرانی در سال های اخیر با تغییر در رویه و رویکرد خود یک جریان نو را ایجاد کرده و فعالیت‌های ثمربخش آن در حوزه های مختلف قابل مشاهده است. در بخش‌هایی مانند توسعه مرکز آموزش و برگزاری دوره‌های متنوع آموزشی و یا راه اندازی شورای حل اختلاف دریایی و بندری یک تحول ایجاد شده است. شرکت ما تابحال پرونده ای در این خصوص نداشته، اما برای هر شرکتی ممکن است این نیاز در آینده به وجود بیاید و بتواند از خدمات تخصصی انجمن کشتیرانی بهره مند شود.
نظرات بسته شده است.