ادعای عجیب برخی از کارشناسان بلومبرگ؛ سوخت کم سولفور کشتی ها برای محیط زیست زمین مضر است

سازمان بین المللی دریانوردی (آیمو) طی سال های اخیر تلاش های گسترده ای را برای کاهش تولید گازهای آلاینده کشتی ها آغاز کرد. یکی از نتایج مهم این تلاش ها، اجبار کشتی ها برای استفاده از سوخت کم سولفور از ابتدای سال 2020 میلادی است. با این حال، تصمیم آیمو مخالفانی نیز داشته که اتفاقا دلایل آنها نیز محیط زیستی است!

به گزارش پایگاه خبری سی نیوز، در حالی تمام کشتی ها در سراسر جهان از هفته آینده ملزم به استفاده از سوخت کم سولفور شده اند، برخی کارشناسان در گفت وگو با پایگاه خبری بلومبرگ معتقدند استفاده از این نوع سوخت به کاهش گاز گوگرد در اتمسفر زمین منجر می شود.

آنها معتقدند که گاز گوگرد می تواند بخشی از زیان های تابش نور خورشید را به خود جذب کند و مانع پدیده گرم شدن زمین شود. پدیده ای که می تواند زیان های خسارت باری برای محیط زیست زمین داشته باشد. کارشناسان می گویند که وجود گاز گوگرد در اتمسفر زمین باعث بازتاب گرما می شود و اثرات آن را کاهش می دهد.

نظر کارشناسان بلومبرگ این است که اجبار استفاده از سوخت کم سولفور برای کشتی ها در نگاه اول برای افرادی که در سواحل و شهرهای بندری زندگی می کنند بسیار مفید به نظر می رسد، اما با پدیده گرمتر شدن زمین و ذوب شدن یخ های قطب، سطح دریاها بالا می آید و اولین کسانی که بی خانمان می شوند، همان افرادی هستند که در سواحل و شهرهای بندری زندگی می کنند.

آیمو برای کاهش میزان آلایندگی کشتی ها دو راهکار اصلی را در نظر گرفته است. نخست استفاده از سوخت کم سولفور، به طوری که میزان آن از 3.5 درصد به نیم درصد کاهش پیدا کند یا اینکه با نصب اسکرابر بتوانند از انتشار این نوع گاز جلوگیری به عمل آورند.

کارشناسان محیط زیست معتقدند در حال حاضر 13 درصد از کل اکسید گوگرد جهان توسط کشتی ها تولید می شود و با اقدامات اخیر سازمان بین المللی دریانوردی، انتشار این نوع آلاینده حدود 75 درصد کاهش خواهد یافت.

بلومبرگ همچنین با ارائه گزارش های تحقیقی نشان داده که اقدامات آیمو در جهت سالم سازی سوخت کشتی ها تا چه اندازه می تواند سلامت بشر در کره زمین را ارتقا دهد. به عنوان مثال در این گزارش ذکر شده که با اقدامات آیمو در جهت کاهش سولفور سوخت کشتی ها میزان حملات قلبی از 349 هزار مورد به 226800 مورد کاهش خواهد یافت که کاهش 35 درصدی را نشان می دهد. همچنین سرطان ریه نیز با کاهش 27 درصدی از 54 هزار و 300 مورد به 39 هزار و 500 مورد خواهد رسید. بخش دیگری از این تحقیق نشان می دهد که بیماری آسم در کودکان نیز با کاهش 54 درصدی از 14 میلیون مورد به 6 میلیون و 400 هزار مورد خواهد رسید.

این گزارش تاکید دارد که بیشترین منفعت کاهش سولفور سوخت کشتی ها متوجه بندرنشین ها به ویژه در کشورهایی مانند هند و چین می شود. البته شهروندان ساکن بنادر در قاره اروپا یا کشور آمریکا چندان از این بابت نگرانی ندارند، چرا که قوانین سختگیرانه ای برای کشتی ها وضع شده که تخطی از آن، هزینه های زیادی را برای شرکت های کشتیرانی به همراه دارد. در حال حاضر میزان سولفور در سوخت کشتی هایی که در سطح اروپا یا آمریکای شمالی تردد می کنند حدود 1 درصد پیش بینی می شود.

شاید تا اینجای کار، همه چیز به نفع کاهش سولفور موجود در سوخت کشتی ها باشد. اما مزایای بهره مندی از این سلامتی شاید در درازمدت تهدیدات اقلیمی بیشتری را متوجه شهروندان ساحل نشین کند.

وجود گاز گوگرد در اتمسفر زمین یک فضای خنک کننده ای را در مقابل تابش منفی نور خورشید ایجاد و برخی از تشعشعات آن را به خود جذب می کند. حذف یا به حداقل رساندن گاز گوگرد اگرچه سلامتی شهروندان ساحل نشین را تضمین می کند، اما از جهتی دیگر می تواند در درازمدت اقلیم زیستی کره زمین را با تاثیرات منفی دیگری مواجه سازد.

میخائیل سوفیف، یکی از کارشناسان اقلیمی در این زمینه می گوید:« وجود گاز سولفور به روشن تر شده ابرها کمک می کند و می تواند بخشی از اثرات تابش نور خورشید به اتمسفر زمین را بازتاب بدهد. این عملیات به نوعی از گرمتر شدن بیش از حد اتمسفر زمین جلوگیری می کند.

مطالعات جدید نشان می دهد که وجود اکسید گوگرد در سوخت کشتی ها حدود 92 درصد به خنک کنندگی ابرهای جاذب اکسید گوگرد کمک می کند. اما مقررات جدید آیمو این میزان را به 81 درصد کاهش می دهد. بنابراین پیش بینی می شود که اقدامات آیمو در نهایت باعث گرمتر شدن زمین به میزان 3.8 درصد خواهد شد.

پازل گوگرد موجود در سوخت کشتی ها تنها یکی از تلاش های آیمو برای پاک سازی این صنعت از انواع آلاینده هاست. این موضوع زمانی شکل جدی تری به خود می گیرد که متوجه شویم بیش از 80 درصد تجارت جهانی توسط کشتی ها صورت می گیرد.

معما گوگرد تنها یک قطعه از تلاش های IMO برای پاکسازی صنعتی است که برای تداوم تجارت جهانی بسیار مهم است ، و بیش از 80٪ تجارت جهانی از طریق دریا انجام می شود. سومین مطالعه GHG IMO ، که در سال 2014 منتشر شد ، تخمین می زند که در سال 2012 حمل و نقل بین المللی حدود 2/2 درصد از کل انتشار دی اکسید کربن انسان شناسی را به خود اختصاص داده است ، و این که چنین انتشار می تواند تا سال 2050 بین 50 تا 250 درصد رشد کند.

آیمو در گزارش دیگری نشان می دهد که در سال 2012 میلادی، کشتی ها باعث تولید 2.2 درصد از انتشار گاز دی اکسید کربن جهان بوده اند. اگر اقدامات لازم در این زمینه صورت نگیرد تا سال 2050 میلادی میزان انتشار این گاز خطرناک به بیش از 50 درصد خواهد رسید.

آیمو در اقدامی سازنده قصد دارد تا میزان آلایندگی این صنعت پرثمر را در ده های آتی کاهش دهد. در سال 2018 میلادی یک گروه استراتژیک در لندن تشکیل شد تا این هدف مهم را محقق کند. هدف این گروه این است که تا سال 2030 میلادی میزان تولید کربن توسط کشتی ها حدود 40 درصد کاهش یابد. این گروه همچنین قصد دارد تا میزان انتشار کربن توسط کشتی ها را در سال 2030 میلادی نسبت به سال 2008 بیش از 70 درصد کاهش دهد. پیش بینی می شود که حجم جابجایی کالا تا سال 2050 میلادی به وسیله حمل ونقل دریایی نسبت به شرایط کنونی افزایش یابد و به همین دلیل، استفاده از سوخت های پاک یا کمتر آلاینده برای حفظ محیط زیست ضرروری به نظر می رسد.