انجمن بنادر بریتانیا در گزارشی مطرح کرد؛ بنادر تمام اتوماتیک چه الزامات و موانعی دارند؟

انجمن بنادر بریتانیا اخیر در گزارشی که منتشر کرد، از بنادر خواست تا مفاهیم و الزامات کشتی های خودران و اتوماتیک را در عملیات های بندری خود در نظر بگیرند. در حال حاضر این پرسش مطرح است که بنادر در طرح راه اندازی کشتی های خودران و اتوماتیک از چه مزایایی بهره مند می شوند.

به گزارش پایگاه خبری سی نیوز، در حالی که بندر روتردام هلند طرحی را برای بهبود شرایط و آماده سازی خود به منظور ارائه خدمات به کشتی های خودران تا سال 2030 میلادی ارائه کرده است، انجمن بنادر بریتانیا نیز از اعضای خود خواست تا نسبت به آماده سازی بنادر برای نسل بعدی حمل ونقل آماده شوند.

حمل ونقل خودران و اتوماتیک بدون بهره مندی از نیروی انسانی همانند رویدادهای جدید باعث خواهد شد تا مدت ها روی مسائل مختلف آن بحث و گفت وگو صورت بگیرد. نخستین گام ها برای تحقق این واقعیت برداشته شده، اما هنوز چالش هایی مانند شرایط نظارت بر آن وجود دارد.

در سال 2020 میلادی شرکت کشتی سازی «وارد» نخستین مدل کشتی کانتینری و الکتریکی خودران و بدون سرنشین را با نام تجاری «برکلند» تولید و معرفی خواهد کرد. از آن سو نیز آیمو امیدوار است تا چارچوب قوانین کشتی هایی که بدون سرنشین و به صورت اتوماتیک فعالیت می کنند را تدوین و ارائه بدهد.

یکی از نکات کلیدی که باید درباره آن اندیشیده شود، این است که چگونه بنادر بتوانند به کشتی های اتوماتیک بدون سرنشین خدمت رسانی کنند تا عواملی همچون ترافیک بندری در پهلوگیری کشتی ها به وجود نیاید.

در مقاله ای که در سال 2017 میلادی در بندر روتردام ارائه شد، موضوع خدمت رسانی به کشتی های خودران مورد بحث قرار گرفت و این موضوع مطرح شد که بنادر با شرایط کنونی هنوز برای پذیرش این نوع کشتی ها آمادگی ندارند. با این حال، آیمو امیدوار است تا اساسنامه ای در این خصوص شکل بگیرد تا با چارچوب مشخص، تحولات آینده قابل پیش بینی و طرح ریزی باشد.

در ماه گذشته میلادیف انجمن بنادر بریتانیا گزارشی را درباره تهدیدها و فرصت های بنادر انگلیس در خصوص ورود کشتی های خودران به این بنادر ارائه کرد. این گزارش، توصیه هایی را بریا بررسی به وزارت حمل ونقل و کشتیرانی بریتانیا ارائه می دهد تا شرایط را تا سال 2050 میلادی تغییر بدهد.

این در حالی است که بنادر در شرایط کنونی نیز با مسائلی همچون کشتی های بزرگ تر، پایداری و تغییرات آب وهوایی و هوشمندسازی روبرو هستند و حالا باید معادله جدیدی به نام کشتی های خودران را نیز در برنامه ها و تصمیم های آتی خود لحاظ کنند.

آیمو در ماه می امسال با طرحی مبنی بر یک تعریف چهارگانه از فعالیت کشتی های خودران که تعداد سرنشین های آن کم باشند و یا اصلا سرنشینی وجود نداشته باشد موافقت کرده است. در این طرح مسائلی همچون قوانین برخورد کشتی ها و محیط زیست دریایی دیده شده است. اما بررسی موفقیت و عوامل این طرح نیازمند گذشت زمان است.

از سوی دیگر، با توجه به اینکه بیشتر کشتی های خودران در سایزهای کوچک طراحی و ساخته شده اند، این تصور را ایجاد کرده است که مدیریت آنها در مسافت های کوتاه و یا نزدیک ساحل راحت تر از کشتی های بزرگ صورت خواهد گرفت.

با این حال، ترافیک ایمن دریایی از جمله مواردی است که آیمو روی آن حساسیت زیادی دارد و به آن توجه می کند. قوانین جدید آیمو در این بخش تا پایان سال 2020 میلادی لازم الاجرا نیست، اما انجمن بنادر بریتانیا از هم اکنون به فکر ایجاد تغییرات و یا بررسی مباحث مرتبط با آن است تا زمان را از دست ندهد.

بر اساس گزارش این انجمن، بنادر نیاز دارند تا در این رابطه تغییراتی را در حوزه هایی مانند بهره مندی از سامانه جدید ارتباطی و تسهیلات فراساحلی برای ارائه خدمات مختلف به کشتی های خودران به وجود آورند.

وقتی صحبت از کشتی های خودران و بدون سرنشین مطرح می شود، طرح هایی هم برای راه اندازی و بکارگیری بنادر تمام اتوماتیک و بدون خدمه ارائه خواهد شد. مثال نزدیک آن را می توان در بندر Caofeidan چین مشاهده کرد که تا پایان سال، اولین بندری خواهد بود که به صورت کاملا اتوماتیک فعالیتش را شروع می کند. جرثقیل ها، کامیون ها و اپراتورها همگی با یکدیگر در ارتباط هستند و می توانند عملیات تخلیه و بارگیری را بدون دخالت انسان انجام بدهند.

بزرگ ترین بندر اروپا یعنی بندر روتردام نیز طرح های اتوماتیک سازی خود را آغاز کرده و به نظر می رسد تا پایان سال 2030 میلادی بتواند به یک بندر اتوماتیک و بدون خدمه تبدیل شود. آنها در ابتدای سال 2018، طرحی را با مشارکت آی.بی.ام و سیسکو به اجرا درآوردند تا بتوانند به تجزیه و تحلیل داده های آب وهوایی بپردازند. این موضوع به بنادر اجازه می دهد تا زمان مناسب برای ورود به کشتی ها را اعلام کند.

اگرچه آیمو نیز قصد دارد تا به سرعت، قوانین را به نفع فعالیت کشتی های خودران تغییر بدهد، اما مسائل قانونی و فرهنگی فراوانی پیش پای این تغییر بزرگ در صنعت حمل ونقل وجود دارد که اجرایی کردن آن را با مشکل مواجه می سازد. عنصر نیروی انسانی همچنان در این عرصه حضور پررنگ دارد و حداقل در بخش نخست باید این موضوع به صورت کنترل از راه دور و کاهش فعالیت ها صورت بگیرد.