گفت وگو با مدیرعامل شرکت کشتیرانی آبدیس مارین؛
تسهیلات دولتی به شرکت های حمل ونقل دریایی بخش خصوصی نمی رسد
صنعت حمل ونقل دریایی کشور در کنار چهره های پیشکسوت و باتجربه، تکیه به فعالیت و حرکت جوان هایی دارد که با ایده های تازه و روش های نوین قصد خدمت به این کشور را دارند و برای رونق اقتصاد مهین می کوشند. سعید همبری، مدیرعامل شرکت کشتیرانی «آبدیس مارین» یکی از این جوان هاست. او سال ها در شرکت های کشتیرانی فعال بوده و چند سالی می شود که رویایش را محقق نموده و در شرکت خودش اداره می کند، آن هم با اتکا به جوانانی مثل خودش که همه شان مستعد پیشرفت اند. گپ وگفت ما با این مدیر جوان عضو انجمن کشتیرانی و خدمات وابسته ایران را بخوانید.
چطور شد که تصمیم به تاسیس شرکت حمل ونقلی گرفتید. ایده آن از کجا در ذهن شما شکل گرفت؟
در سال های تحصیل، همیشه این رویا را داشتم که بتوانم در مجموعه ای که خودم ایجاد کرده ام، برنامه ها و طرح های سیستماتیک را به اجرا برسانم. چرا که معتقد بودم علیرغم ضعف جامعه مان در پیاده سازی برنامه های سیستماتیک، در این زمینه خیلی کارها می شود انجام داد. من کارم را از سال 1379 در یک شرکت حمل ونقلی «شهاب ثاقب» شروع کردم. آنجا از مدیران خودم بسیار آموختم و علاقه ام به حوزه صنعت حمل ونقل دریایی بیشتر شد.
مثل اینکه از ابتدا هم فعالیت تان را در بخش تخصصی حمل ونقل شروع نکرده بودید؟
خیر. کارم را از بخش مالی شروع کردم و با توجه به اینکه فرد فعالی بودم در آن مجموعه، هر کاری که لازم بود انجام شود را به عهده می گرفتم. تلاش می کردم بیشتر بیاموزم و همین جوری، علاقه ام هم بیشتر شد. بعدها به شرکت «ترنگ دریا» رفتم و آنجا هم توانستم دانشم را در این زمینه افزایش بدهم. بالاخره در سال 1393 تصمیم گرفتم که یک شرکت حمل ونقل دریایی تاسیس کنم و کارم را به صورت مجزا پی بگیرم. شاید در آن سال ها اندکی برای یک کسب وکار کاملا مستقل تردید داشتم، اما مدیر ما آقای «رضا عیاری» این اعتماد به نفس را در من ایجاد کرد و گفت برو و برای خودت یک شرکت تاسیس کن. از پیشنهاد استقبال کردم و حالا هم از آن تصمیم راضی ام.
شما که سابقه کار حمل ونقلی مستقل نداشتید، برنامه ریزی برای جذب مشتریان را چطور انجام دادید؟
عمده سال های فعالیتم در بخش مالی بودم و از این جهت با مشتریان شرکت ها، ارتباط مستقیم کاری نداشتم. آمدم و با سرمایه اولیه دفتری تهیه کردیم و کار را با استخدام 5 نفر از جوان های این رشته استارت زدم. ابتدای راه برنامه ریزی ها را بر اساس بازاریابی مناسب، ارائه خدمات خوب و هزینه کمتر نسبت به دیگر شرکت ها قرار دادم. این سیاست ابتدای راه ما بود که تاکنون نیز ادامه دارد. بر این باور هستیم، سودی که از مشتری می گیریم در نهایت روی قیمت تمام شده کالای مصرف کننده تاثیرگذار است و به همین خاطر، به سود اندک قانع ایم.
در حال حاضر در کدام بنادر فعال هستید؟
عمده فعالیت ما در بندرعباس، لنگه، گناوه، عسلویه، خرمشهر و بندر امام (ره) است که شامل فعالیت ترابری دریایی و بندری می شود. همچنین به تمام نقاط کشورهای حاشیه خلیج فارس نیز سرویس می دهیم. عمده خدمات ما در جهت حمایت از صادرکنندگان از یک سو و واردکنندگانی است که در بخش واردات کالاهای اساسی فعالیت می کنند تعریف شده است.
وقتی وارد کسب وکار حمل ونقل دریایی شدید چه موضوعی در این بخش برایتان جذابیت داشت؟ شاید شما می توانستید این سرمایه را در بخش های دیگر به جریان بیاندازید، اما این حوزه را انتخاب کردید.
صنعت حمل ونقل جزو کسب وکارهای به روز دنیاست و شما در این حوزه همواره در حال آموختن هستید. قوانین به صورت مداوم تغییر می کند و این باعث می شود که شما همیشه در حال مهندسی حمل با روش های جدید باشید. از این جهت، صنعت حمل ونقل دریایی همواره پویا است و کار تکراری نمی شود. در این صنعت، باید به روز باشید و این برایم جذاب بوده که در دنیای تازه فعالیت داشته باشم.
چالش های صنعت حمل ونقل دریایی را در کجا می بینید؟ به عنوان یک فعال بخش خصوصی از نهادهای حاکمیتی و دولتی چه انتظاری دارید؟
عمده مشکلاتی که ما هم اکنون با آن مواجه ایم، کاغذبازی ها و روند کند اداری است. رسوب کالا در بنادر و عدم حمایت ویژه نهادهای دولتی از بخش خصوصی نیز از دیگر مسائلی است که با آن درگیر هستیم. به عنوان مثال، حدود 6 ماه پیش سازمان بنادر و دریانوردی اعلام کرد که قصد دارد کانتینرهایی را با وام در اختیار فعالان بخش خصوصی قرار بدهد. ما هم درخواست خرید دادیم و خوشحال بودیم که هزینه تمام شده این کانتینرها پایین تر است. اما دیگر پیگیری نشد و جوابی هم به ما ندادند. وقتی پیگیری می کنیم هم پاسخ می دهند که در دست بررسی است. یا مثلا در خصوص اعطای وام بانکی برای خرید کشتی ما با مشکل قانونی روبرو می شویم، چرا که بانک ها اعطای وام را منوط به خرید اموال غیرمنقول کرده اند و به این بهانه که کشتی یک وسیله منقول است از ارائه این تسهیلات به فعالان بخش خصوصی سرباز می زنند. در حالی که در دیگر کشورهای دنیا، اعطای وام و یا تهسیلات برای خرید کشتی نیز در نظر گرفته می شود تا هر کسی که علاقه مند بود از آن بهره ببرد. همچنین در سازمان بنادر برای ما که بخشی از بدنه بخش خصوصی هستیم تخفیفی در نظر گرفته نمی شود. از سوی دیگر، حتی برای گردش هایی که ایجاد می کنیم و عملا سودی هم برایمان ندارد-مثل بخش تی.اچ.سی که درآمدی به دست نمی آید- باید برویم به اداره مالیات و آنجا التماس کنیم که این فعالیت ما اجباری است. دوباره همین جریان ها را با تامین اجتماعی داریم. در حالی که سازمان بنادر حداقل می تواند یک حداقل سودی را برای برخی فعالیت ها در نظر بگیرد تا مشکلات اینچنینی برای شرکت های فعال به وجود نیاید.
خوب، این شرایط در کشورهای همسایه ما چگونه است؟ آنها چطور توانسته اند این مسائل را مدیریت کنند؟
ببینید، مهم ترین مسئله اینجاست که دولت های دیگر کشورها این موضوع را متوجه شده اند که از فعالیت بخش خصوصی می توانند کسب درآمد کنند. به همین دلیل، همواره از کسب وکار این حوزه حمایت می کنند، چرا که منافع مستقیم و غیرمستقیم آن در نهایت به خود دولت بازمی گردد. این فعالیت ها شغل ایجاد می کند و تجارت را پویا می سازد. آنها می آیند و مشوق هایی را هم در نظر می گیرند تا بخش خصوصی ترغیب شود که بیشتر در این حوزه فعال باشد. دولت های دیگر در حال کسب سهم بیشتری از بازار برای منافع خودشان هستند و برای اینکه خدمات دیگر کشورها را به سمت خودشان جذب کنند، می آیند و این سیاست های تشویقی را در نظر می گیرند. اما متاسفانه در کشور ما با یک جبر مواجه ایم که تصمیمی برای تغییرش وجود ندارد. باید بپذیریم که حمل ونقل یک زنجیره است و پویایی آن می تواند در رشد و ارتقای صنایع دیگر نیز اثرگذار باشد. شما ببینید، در موضوع شیوع کرونا در شهرها، تنها موضوعی که دچار کندی و یا تعطیلی نشد، همین موضوع حمل ونقل است. چون ما همواره به این اصل مهم تجارت نیازمندیم و هرچه بیشتر از آن حمایت کنیم، نتایج مثبت آن به جامعه خودمان بازمی گردد.
شما علاوه بر اینکه خودتان جزو مدیران جوان این کشور محسوب می شوید، در انتخاب کارکنان نیز سراغ جوان ترها رفتید و به آنها اعتماد کردید. روال پذیرش نیروهای جدید در این صنعت چگونه انجام می شود؟
متاسفانه دانشگاه های ما نمی توانند نیروهایی را تربیت کنند که بتوانند برای خدمت در دفاتر مرکزی شرکت های حمل ونقلی دوره ببینند و تجربه بیاندوزند. دانشجوها در حین تحصیل، مشغول کار تخصصی نمی شوند و وقتی هم مدرک شان را می گیرند بخشی از اطلاعاتی که آموخته اند را نیز فراموش می کنند. برای همین ترجیح ما این است که نیروهای جوان مستعد و باهوش را خودمان پس از استخدام آموزش بدهیم. در حال حاضر، عمده کارکنان شرکت «آبدیس مارین» را همین نیروهای متخصص جوان تشکیل می دهند و در کنار آنها نیز از مشاوره افراد متخصص این حرفه بهره می بریم. باید بپذیریم که این جوان های ایرانی هستند که در نهایت، باعث پیشرفت و سرافرازی کشور می شوند. ما سال ها زیر سایه بزرگ ترهای این صنعت رشد کرده ایم و حالا باید شرایطی را فراهم سازیم تا جوانترها همین راه را حتی بهتر از ما بپیمایند. قطعا هر مجوعه ای با بهره مندی از نیروی جوان متخصص و مشاوره های کاردان می تواند مسیر رشد و ترقی را سریع تر تشخیص داده و طی کند.
کارکنان شما هم از دوره های تخصصی آموزشی انجمن کشتیرانی استفاده کرده اند.
بله، هم آنها و هم خودم شخصا در دوره های تخصصی انجمن شرکت کرده ایم. نکته قابل توجه درباره فعالیت مرکز آموزش انجمن کشتیرانی، اساتید آنجاست. ببینید، شما اگر بروید و یک دوره را در دانشگاه یا دیگر مراکز آموزشی ببینید، عمدتا اساتید کسانی هستند که تنها دوره های تئوری را به شما آموزش می دهند و شاید حتی خودشان هم به صورت عملی تجربه کار را نداشته باشند. اما در انجمن کشتیرانی بزرگوارانی هستند که علاوه بر علم و دانش، سال ها در حوزه حمل ونقل دریایی کار کرده اند و با مثال های متعدد و روشن و نمونه های مصداقی عینی می توانند علوم دریایی را به دانشجویان منتقل کنند و پاسخ دقیق به پرسش ها بدهند. از سوی دیگر، عمده دانشجویان کسانی هستند که در حال حاضر در شرکت های کشتیرانی فعالند و به نوعی، هم اساتید و هم دانشجویان جزو فعالان این صنعت به شمار می روند.
تعامل شما با انجمن چگونه است؟ آیا عضو کمیته های تخصصی هستید یا در فعالیت ها مشارکت دارید؟ نقش انجمن را در فعالیت بخش خصوصی و شرکت های عضو چطور ارزیابی می کنید؟
به نظرم، حضور یک تشکل مثل انجمن کشتیرانی برای یکسان سازی، نظارت، تفسیر و اجرای قوانین بسیار ضروری است. احساسم این است که انجمن در حال ارائه خدماتی است که شرکت های عضو به آن احتیاج دارند و در حل مسائل کنونی و پیش روی این صنعت، بسیار فعال عمل می کند. من در حال حاضر عضو کمیته های تخصصی نیستم، اما در جسات مختلف حضور دارم و یا از مشاوره های انجمن بهره می برم. گاهی اوقات هم اختلافاتی با مشتریان و یا گاه با همکاران داشته ایم که با نظارت و داوری انجمن، آن موضوعات حل وفصل شده است. می توانم بگویم انجمن کشتیرانی حامی واقعی فعالان بخش خصوصی در حوزه دریایی و بندری است. ما یک خانواده بزرگ هستیم و باید تلاش کنیم تا جایگاه والای خود را حفظ نماییم.
نظرات بسته شده است.