وزیر راه و شهرسازی درباره ساماندهی و تأسیس شهرهای جدید سواحل مکران، گفت: در این موضوع چند مسئله حیاتی وجود دارد که معمولا در گزارشات مربوط به شهرهای جدید سواحل جنوبی کشور لحاظ نمی‌شوند و آن مسئله اقتصادی بودن شهر، تأمین مالی پروژه‌ها و حمل و نقل است، در حالی که یک سری برنامه‌ریزی‌های انتزاعی برای توسعه این مناطق طراحی می‌کنیم که دردی از مشکلات آنها درمان نمی‌کند.
به گزارش سی نیوز، عباس آخوندی با اشاره به وجود بندرگاه ها و شهرهای قدیمی به عنوان گلوگاه های ورود و خروج کالای ایران در دهه های گذشته از قبیل لنگه، سیراف، میناب، بستک، خمیر و تیاب، افزود: بعدها که بندرعباس و بندر شهید رجایی، هاب اصلی تبادل کالای کشور تعیین و ساخته می‌شود، بیشتر این مناطق از سکنه خالی می‌شوند و بندری که قرار بود منافع ملی ایجاد کند، منافع محلی را از بین برده و کل منطقه را دچار بی‌سامانی می‌کند.
او با تاکید به پوشش کامل ورود و خروج همه کالاها به کشور از طریق بندرعباس و وجود ظرفیت خالی در این بندر و اجرای فازهای 2 و 3 توسعه بندر شهید رجایی، ادامه داد: باید یک مدل اقتصادی در سواحل جنوبی تعریف کرد که آیا قرار است این شهرها صنعتی شوند یا صادراتی یا گردشگری یا ترانشیپی یا مجموعه‌ای از اینها؟
آخوندی با ذکر مثالی گفت: به عنوان مثال قرار بود فولاد کاویان در بندرعباس ساخته شود اما اصفهانی‌ها آن را به مبارکه بردند و فولاد مبارکه در آنجا راه افتاد که الآن این وضعیت فاجعه بار اصفهان از نظر زیست محیطی را شاهد هستیم، در حالی که اگر در سواحل جنوبی بود، شاهد حضور این جمعیت انبوه در شهرهای جنوبی بودیم. یا پالایشگاه اصفهان که قرار بود با توجه به مصرف زیاد آب در کنار سواحل جنوبی کشور ایجاد شود اما به اصفهان منتقل شد که آثار زیانبار زیست بومی آن مشهود است.
وزیر راه و شهرسازی با تأکید بر لزوم احیاء و بازآفرینی شهرهای تاریخی ساحلی کشور مانند تیاب، کنگان، دیر و لنگه در طرح‌های توسعه سواحل مکران، تصریح کرد: به نظر من باید در توسعه شهرهای جدید، اولویت به مناطق و شهرهای سکونت‌گاهی باشد، سپس ایجاد شهری جدید در فاصله‌ای دور در اولویت ساخت و ساز قرار گیرد.
وی با تأکید بر اینکه بانک مسکن باید تیم و مدل اقتصادی توسعه سواحل را طراحی و ایجاد کند و موضوع حمل و نقل ریلی و جاده‌ای در توسعه شهرهای جدید ساحلی از اهمیت بسیاری برخوردار است، اضافه کرد: اگر از همان ابتدای ساخت شهرهای جدید موضوع ساخت راه آهن و جاده هم در دستور کار قرار می‌گرفت، الآن شاهد این موج گسترده مهاجرت و حاشیه نشینی در یکی دو شهر اصلی جنوب کشور نبودیم. به عنوان مثال اگر در هنگام ساخت شهر جدید علوی تونل ارتباطی این شهر به بندرعباس چه از نظر جاده ای و چه ریلی ساخته می شد، دیگر الآن اینگونه نبود که یک سوم جمعیت بندرعباس حاشیه نشین و مهاجرانی از شهرهای هرمزگان و یا استان های مجاور باشند.